Zmarł kard. Franciszek Macharski

Były metropolita krakowski zmarł w wieku 89 lat. Nie żyje kard. Franciszek Macharski – poinformował zastępca rzecznika archidiecezji Krakowskiej ks. Piotr Studnicki. Były metropolita krakowski zmarł w szpitalu, w którym przebywał od połowy lipca. Miał 89 lat. Jak mówił w homilii bp Grzegorz Ryś, czas śmierci kard. Franciszka jest wyjątkowy na wiele sposobów. Przywołał zbieżność godziny śmierci kard. Macharskiego (9.37) z godziną śmierci Jana Pawła II (21.37), „za którym zawsze podążał na swój sposób". Podkreślił także, że we wtorek przypada święto Matki Bożej Anielskiej, patronki Porcjunkuli, w którym za wstawiennictwem św. Franciszka po spełnieniu warunków można uzyskać odpust zupełny. – Człowiek nie wybiera godziny swojej śmierci, nikt z nas nie decyduje o tym. To Bóg wybrał, to jest słowo Boga – podkreślił bp Ryś. Kard. Macharski kierował krakowskim Kościołem w latach 1979–2005. Jego poprzednikiem i wielkim przyjacielem był Karol Wojtyła. Właśnie z rąk późniejszego papieża Jana Pawła II otrzymał w styczniu 1979 roku sakrę biskupią, zaś w czerwcu tego samego roku – godność kardynalską. Przez wiele lat kard. Macharski był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski (1979–94) oraz przewodniczącym Komisji ds. Nauki Katolickiej i Komisji ds. Apostolstwa Świeckich. Należał do watykańskich kongregacji: ds. Biskupów, ds. Duchowieństwa, ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz ds. Wychowania Katolickiego. W czerwcu 2005 roku, tuż po konklawe, w którym brał udział i podczas którego wybrano na papieża Benedykta XVI przeszedł na emeryturę i zamieszkał w sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta w Krakowie. Seria wypadków W grudniu 2011 roku kard. Macharski doznał upadku w mieszkaniu. Trafił do szpitala, gdzie przeszedł leczenie i rehabilitację. W grudniu 2013 ponownie się przewrócił. Złamał wówczas kość udową. Konieczna była operacja, którą przeprowadzono w krakowskim Szpitalu im. Gabriela Narutowicza. Poważnego urazu kręgosłupa doznał również 12 czerwca. Stracił przytomność i spadł ze schodów. Od tego czasu był utrzymywany w stanie śpiączki farmakologicznej. Przeszedł operację stabilizacji kręgosłupa. W szpitalu kard. Macharskiego odwiedził kard. Stanisław Dziwisz, udzielił mu wtedy sakramentu namaszczenia chorych i poprosił wiernych o modlitwę wsparcia. Podczas pielgrzymki do Polski papież Franciszek zmienił plany i również odwiedził chorego i modlił się o jego zdrowie. Wizyta Franciszka – Teraz z kolei drugi uczynek miłosierdzia, który chciałbym zaproponować. Wiem, że martwicie się o stan zdrowia naszego drogiego kardynała Franciszka Macharskiego, który jest poważnie chory. Chciałbym choćby się zbliżyć, bo sądzę, że nie można wejść tam, gdzie on się znajduje nieprzytomny, ale chociaż zbliżyć się do kliniki, szpitala, i dotknąć muru, jakby mówiąc: „Bracie, jestem z tobą”. Odwiedzanie chorych jest kolejnym uczynkiem miłosierdzia. Ja też tam pojadę – oświadczył przed wizytą Franciszek. Hierarcha zmarł we wtorek rano. – Ludzie go cenili za to, że miał czas. Za to, że się z nimi spotykał, że zauważył człowieka. To był ktoś taki właśnie bardzo bliski – mówił o kardynale na antenie TVP Info ks. Paweł Rytel-Andrianik, Rzecznik Konferencji Episkopatu Polski. Podkreślił, że kardynał „odszedł spełniony”. Kard. Dziwisz polecił zmarłego Miłosierdziu Bożemu. – Bóg powołał go do siebie w Roku Miłosierdzia – zwrócił uwagę. Przyznał, że kard. Macharski szczególnie troszczył się o chorych, biednych, zagubionych moralnie i samotnych. – Pełni żalu, ale i wiary w życie wieczne, modlimy się, aby Bóg przyjął swego wiernego i ofiarnego sługę w domu, który trwa wiecznie – zaznaczył metropolita krakowski. Tajne nauczanie Franciszek Macharski urodził się 20 maja 1927 roku w Krakowie w domu przy ul. Wyspiańskiego 11. Edukację rozpoczął w Szkole Ćwiczeń przy Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim przy ul. Straszewskiego, gdzie w roku 1939 ukończył szóstą klasę i zdał egzamin do Państwowego Gimnazjum nr III im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. W okresie okupacji kontynuował kształcenie w ramach tajnych kompletów (1939–1944), łącząc je z nauką w oficjalnie funkcjonującej Szkole Handlowej. Po uwolnieniu miasta spod rządów nazistowskich ukończył już jawnie naukę w zakresie szkoły średniej, uzyskując 24 maja 1945 świadectwo dojrzałości. Sakrament bierzmowania otrzymał z rąk miejscowego sufragana, biskupa Stanisława Rosponda, przyjmując imię Stanisław. Prześladowany przez bezpiekę 2 kwietnia 1950 roku został wyświęcony na prezbitera przez ówczesnego metropolitę kard. Adama Stefana Sapiehę. Pół roku później, w listopadzie 1950, objął swą pierwszą (i jak się miało okazać jedyną) placówkę duszpasterską – wikariat w parafii śś. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Kozach koło Bielska. Później, nie bez przeszkód ze strony komunistycznych służb, wyjechał na studia teologiczne do Fryburga w Szwajcarii, które ukończył z tytułem doktora. Pełnił posługę między innymi w Arcybiskupim Seminarium Duchownym. Był też sekretarzem generalnym Polskiego Towarzystwa Teologicznego w Krakowie. W latach 1966–1978 był również sekretarzem Komisji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Świeckich, a w roku 1977 został członkiem Komisji Episkopatu Polski „Iustitia et Pax". U boku Wojtyły W 1971 roku uczestniczył u boku kard. Wojtyły w Synodzie Biskupów w Rzymie, poświęconym posłudze kapłańskiej i sprawiedliwości w świecie, jako audytor. Natomiast w ramach II Synodu Duszpasterskiego Archidiecezji Krakowskiej przewodniczył Komisji ds. Pastoralno-Socjologicznych.Po wyborze kard. Wojtyły na papieża 29 listopada 1978 roku Franciszek Macharski został prekonizowany arcybiskupem-metropolitą krakowskim, zaś pół roku później został mianowany kardynałem. W 1979 został członkiem watykańskiej kongregacji ds. duchowieństwa, następnie wychowania katolickiego (1980), biskupów (1983) oraz instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego (1989). Od 1984 roku należał także do II sekcji Sekretariatu Stanu, Stałej Rady Kardynałów i Biskupów oraz Sekretariatu dla Niewierzących. Najważniejszą funkcję w polskim duchowieństwie pełnił w latach 1979-95 gdy był wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski. Wybierał papieża Konsekrował 9 biskupów, a także asystował podczas sakry 19 biskupów. W kwietniu 2005 roku brał udział w konklawe, na którym kard. Josepha Ratzingera wybrano na papieża. Kard. Macharski był zaangażowany w działanie wielu stowarzyszeń i fundacji. Uhonorowano go tytułem doktora honoris causa kilku uczelni na świecie, m.in. Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, Katolickiego Uniwersytetu w Taipei na Tajwanie i Uniwersytetu Adamson na Filipinach. W 1998 roku został kawalerem Orderu Uśmiechu. W 2012 roku Instytut Pamięci Narodowej przyznał mu nagrodę Świadek Historii. Postanowieniem prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego z 17 lutego 2014 został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.